Κρουαζέ

(Croiset). Επώνυμο οικογένειας (αδελφών) Γάλλων φιλολόγων. 1. Αλφρέ (Alfred, Παρίσι 1845 – 1923). Ελληνιστής, πανεπιστημιακός και ακαδημαϊκός. Σπούδασε αρχικά στην École Normale Surérieure και, μετά την ολοκλήρωση των σπουδών του, διορίστηκε καθηγητής της ελληνικής φιλολογίας στο πανεπιστήμιο του Παρισιού. Το 1886 εξελέγη μέλος της Γαλλικής Ακαδημίας Επιγραφών και το 1889 διετέλεσε πρόεδρος της Εταιρείας για την ενθάρρυνση των ελληνικών σπουδών. Τα κυριότερα έργα του είναι η διατριβή του Τα πρόσωπα του Αριστοφάνη (στα λατινικά, 1875), Ο χαρακτήρας και η ιδιοφυΐα του Ξενοφώντα (στα γαλλικά, 1875) και Η ποίηση του Πινδάρου και οι νόμοι της ελληνικής λυρικής ποίησης, έργο που βραβεύτηκε από τη Γαλλική Ακαδημία (1880). Σε συνεργασία με τον αδελφό του, Μορίς (βλ. 2.), έγραψε την πεντάτομη Ιστορία της ελληνικής γραμματολογίας, έργο που διακρίνεται για την πρωτοτυπία της αντιμετώπισης των γραμματολογικών ζητημάτων, τη σαφήνεια των νοημάτων και τη βαθύτητα των παρατηρήσεων. Επιμελήθηκε πολλές ανθολογίες αρχαίων συγγραφέων με σπουδαιότερη αυτή του Θουκυδίδη, χάρη στην πολυσέλιδη εισαγωγή και στις σημειώσεις του. Πολλά άρθρα του είναι καταχωρημένα στα Πρακτικά της Γαλλικής Ακαδημίας καθώς και σε γαλλικά φιλολογικά περιοδικά. Ο Κ. ήταν υπέρμαχος των ελληνικών δικαίων, για την υπεράσπιση των οποίων έγραψε το βιβλίο Η αθάνατη Ελλάδα. 2. Μορίς (Maurice, 1846 – 1935). Φιλόλογος, ελληνιστής, πανεπιστημιακός και ακαδημαϊκός. Αρχικά σπούδασε στην École Normale Supérieure και αργότερα διετέλεσε (1868) καθηγητής της ρητορικής στο λύκειο Ντε Μουλέν. Το 1872 διορίστηκε καθηγητής της ελληνικής γλώσσας και φιλολογίας στο πανεπιστήμιο του Μονπελιέ, ενώ αργότερα εξελέγη μέλος της Γαλλικής Ακαδημίας Επιγραφών. Το 1898 και το 1917 διετέλεσε πρόεδρος της Εταιρείας για την ενθάρρυνση των ελληνικών σπουδών. Τα κυριότερα έργα του είναι η μελέτη Περί των αρχών της δημόσιας ρητορικής στους Έλληνες (1874, στα λατινικά), Οι ηθικές ιδέες στην πολιτική ρητορεία του Δημοσθένη (1874), Περί του βίου και των έργων του Λουκιανού (1882), O Αριστοφάνης και τα κόμματα στην Αθήνα (1906) και Ο ελληνικός πολιτισμός σε ιστορική περίληψη (1922, στα γαλλικά). Ο Κ. υπήρξε συνεργάτης πολλών γαλλικών περιοδικών της ειδικότητάς του. Κείμενά του περιλαμβάνονται επίσης στα Πρακτικά της Γαλλικής Ακαδημίας.